Janneke Bijlsma komt uit het Friese dorp Oosterlittens. Hier ving ze de familie Yassin op, gevlucht uit Syrië. Samen met dorpsgenoten kochten zij voor hen het hûs fran de wrald, het huis van de wereld.

“Als je bent gevlucht, ben je werkelijk alles kwijt. Je bent als een boom die uit de grond is gerukt, ontworteld. En die boom moet proberen ergens opnieuw een plekje te vinden en daar kan hij best een beetje hulp bij gebruiken. Het is begin november en ik sta bij de bushalte te wachten op familie Yassin. Vader, moeder en vijf kinderen. Het is een grauwe novemberdag: kou, wind en regen. Ik denk bij mezelf: mijn god, wat zullen die mensen wel niet denken? Hebben ze alles overleefd en dan komen ze hier in dit gat.”

De beelden van duizenden vluchtelingen die wanhopig Europa probeerden te bereiken hebben veel indruk op Janneke gemaakt. “Het dieptepunt voor mij was het kleine jongetje op het strand. Dat dit in Europa kan gebeuren, ongelooflijk. Ik wilde iets doen. Maar wat?” Ze las over Wieuwerd, een dorpje vijf kilometer verderop, waar de kerk een woning beschikbaar stelde voor vluchtelingen. “Misschien kunnen wij ook zoiets doen, dacht ik toen.”

Zo geschiedde. Samen met een handjevol dorpelingen vormde Janneke een initiatiefgroep en ze hadden al direct een huis op het oog dat ze wilden kopen. “We zagen het al helemaal voor ons. Wat wij het allerbelangrijkste vonden was draagvlak in ons dorp. We wilden dat er zo veel mogelijk mensen meededen, zodat de nieuwkomers weinig weerstand zouden ondervinden en zich welkom zouden voelen.”

Samen met zo’n veertig dorpsgenoten kocht Janneke een huis: het hûs fran de wrald. “We hebben familie Yassin als het waren geadopteerd. Althans, zo voelt het voor mij. Er zit een kleine groep mensen omheen die hen helpt. Het is persoonlijk en kleinschalig. Daardoor worden ze min of meer gedwongen te integreren.”

Of Oosterlittens voorgoed de thuishaven wordt van het gezin, weet Janneke niet. “We hebben het boompje in de grond gezet en ervoor gezorgd dat ie water en licht krijgt, maar of de Yassins ooit in ons kleine dorp zullen wortelen, geen idee. Ze komen uit de wereldstad Aleppo en ik hoop dat ze ooit ergens in ons land wortels zullen schieten.”