Gedurende een jaar volgen we een aantal inwoners van Lentjheuvel. In zes afleveringen worden we deelgenoot van hun leven en strijd.

Voor oud-mijnwerker Fer uit de Geleense volkswijk Lindenheuvel was de saamhorigheid die de mijnen brachten het mooiste van zijn leven. Maar behalve de goede herinneringen, zorgen de stoflongen die hij aan het werk overhield er ook voor dat hij nu nog nauwelijks zijn huis uitkomt.
 
HUMAN volgt Fer en zijn buurtgenoten in een documentair feuilleton over een wijk, waar behalve de mijn nu ook de kerk en het traditionele verenigingsleven dreigen te verdwijnen.
Lindenheuvel, of 'Lentjheuvel' zoals de mensen hier zeggen, probeert het tij te keren. Met als sociaal middelpunt kastelein Daisy, die in haar café de rol van de biecht overneemt van de kerk.

Tien procent van alle Nederlanders ervaart sterke gevoelens van eenzaamheid. In de wijk Lindenheuvel ligt dat percentage op twintig procent, het dubbele van het landelijke gemiddelde. In de gemeente Sittard-Geleen is er zelfs sinds kort, net als in verschillende andere steden, een wethouder Eenzaamheid aangesteld.
In de Geleense wijk Lindenheuvel is echter nog iets anders aan de hand. Zowel de sociale cohesie als eenzaamheid scoren opvallend genoeg bovengemiddeld hoog. Hoe kan dat?

Dit contrast vormt het uitgangspunt voor deze serie. Vanuit de markante oude mijnwerkerswijk laten we licht schijnen op één van de grootste uitdagingen van onze tijd: de strijd tegen vereenzaming. In We zien ons ligt de focus niet op de eenzamen, maar juist op diegenen die op wat voor manier dan ook de strijd aangaan met het groeiende probleem van eenzaamheid. Tegelijkertijd zien we hoe burgers met elkaar omgaan in een steeds veranderende maatschappij.

Samen alleen

De bewoners van Lentjheuvel zijn trots op hun wijk. Tuintjes worden netjes onderhouden, het bulkt er van de verenigingen en saamhorigheid staat hoog in het vaandel. Men vindt het normaal dingen voor elkaar te doen. De sfeer is er gemoedelijk, bijna alsof de tijd er haast heeft stilgestaan.
 
Toch zijn ook hier de sporen van de hedendaagse, individualistische samenleving voelbaar. De kerk loopt leeg, de gezellige voetbalvereniging moet buigen voor de regels van de sponsors. De spontane gesprekken op straat maken plaats voor 'gesprekken' achter de computer.
 
We zien ons toont de veerkracht van de inwoners van Lindenheuvel. We zien hoe zij de zich terugtrekkende overheid en het wegvallen van traditionele netwerken als kerk en werk trachten op te vangen.

De hoofdrolspelers

Maak hier uitgebreid kennis met de hoofdrolspelers.

Pastoor Quaedvlieg probeert, ondanks de veranderende rol van de kerk, zijn parochie overeind te houden.
Kastelein Daisy stelt haar café en haar hart open voor elke bezoeker. Steeds meer neemt zij de rol van de biechtvader over. Haar café vormt het sociale middelpunt van de wijk
De jonge ambitieuze Alyza verlaat haar geliefde wijk om in Griekenland een bijdrage te leveren aan een betere wereld. Ayoub, die zij kent van de jongerenavond, moet zelf niet denken om de wijde wereld in te trekken. Eén straat verderop is eigenlijk al te veel.
Selfmade en lokaal politicus Jack maakt zich zorgen over mogelijke industriële rampen die de wijk bedreigen. Hij heeft een burgermanifest opgesteld tegen chemiereus Chemelot.
Gerrit, eigenaar van een zaak in tweedehands spullen, slaagt erin om de gemeenschap op allerlei unieke manieren te verbinden. Bijvoorbeeld door zijn paard in de buurt 'uit te laten'. En door een volkstuin te beginnen om de jeugd te leren waar hun voedsel vandaan komt.
Voetbalcoach Otto heeft te maken met de eisen van de sponsors. Hij strijdt voor het behoud van de sociale rol van de voetbalclub in de wijk.
Oud-mijnwerker Fer mist de verbroedering en saamhorigheid die zijn werk met zich meebracht. Zijn stoflongen dwingen hem tot een leven dat zich voornamelijk binnenshuis afspeelt.

Ontmoet de inwoners hier.

Regisseur
Deborah van Dam maakte indruk met documentaires als KUYT, De Baby en Liesbeth List - Heb me lief, Oude bomen. We zien ons is haar eerste documentaireserie.

Producent
De Haaien maakte eerder documentaireseries als Door het hart van China, Bloed, Zweet en Snaren en Urker Vissers.