Het is dinsdag, dus vanavond is er weer een persconferentie. Al een week lang zindert de atmosfeer van hoop. Hoop op versoepeling van de maatregelen, hoe bescheiden ook. Premier Rutte en de zijnen proberen intussen, om teleurstelling te voorkomen, bij elke gelegenheid die zich voordoet de verwachtingen te temperen, want alles is veel voor hem die niets verwacht.

Het is laveren tussen Scylla en Charybdis: het bieden van enig perspectief voor de korte termijn en voorkomen dat mensen hun terughoudendheid en voorzichtigheid verliezen en daarmee hun bereidheid om hun individuele vrijheid tijdelijk aan banden te laten leggen. 

Dat perspectief is belangrijk, blijkt ook weer tijdens de wekelijkse zoomsessie van wat ooit ons dameslunchclubje was. Optimisme en pessimisme wisselen elkaar af. We tellen onze zegeningen: we zijn nog gezond, we zijn minder gehaast, we kunnen skypen en zoomen, het jonge groen ontluikt en het is mooi weer, dus balkon, dakterrasje of stoep bieden nog enige uitkomst voor de behoefte aan frisse lucht en enig sociaal contact op afstand, al was het maar omdat iedere buur of schaarse voorbijganger je toelacht en groet. 

Wat doet de Corona-crisis met ons denken?
'Het filosofisch kwintet' van Human is er in normale tijden voor reflectie nadat het stof is neergedaald. Maar het zijn geen normale tijden en daarom proberen presentator Clairy Polak en denker des vaderlands Daan Roovers beurtelings de coronacrisis in dagboekvorm te duiden. Persoonlijk, verdiepend en met het immer urgente motto dat doorgronden belangrijker is dan het twistgesprek.

Tape wordt aangebracht op een werkplek die niet meer gebruikt mag worden in het kader van de invoer van een 1,5 metereconomie.

Het gemis begint te knagen

Maar het virus van het pessimisme begint zich langzaam een weg te banen naar onze hoofden en harten. Daar bieden mondkapjes en anderhalve meter afstand geen bescherming tegen. Integendeel.

Het gemis van kinderen, kleinkinderen en vrienden begint te knagen, alsook het vooruitzicht van een anderhalve meter-samenleving met alle praktische problemen van dien en de zorg over de economie en de financiën, nu de pensioenfondsen dramatische verliezen hebben geleden, de biljoenen tekorten ons om de oren vliegen of werkloosheid dreigt.

Zo hoorde ik dit weekend dat het toneelstuk, waarmee ik het laatste kwartaal van dit jaar door het land zou reizen, is geschrapt.  

Optimist versus pessimist

Het maakt enorm veel verschil of je optimist of pessimist bent, vond filosoof René Gude. "Als je jezelf optimisme aanleert, kan het zijn dat je dingen voor elkaar krijgt waar de pessimist nooit aan begonnen zou zijn." 

Wat dat betreft is er in ieder geval wel werk aan de winkel. Niettemin: Het is zwaar klote, zoals een goede vriend gisteren mailde. En dat mag ook wel eens gezegd. 

Meer berichten over corona