'Hij sloeg zijn zoon bijna dood'

Mahmoud, sociaal werker en gespreksleider, woont samen met haar kinderen in Amsterdam. Hoewel ze zelf geen slachtoffer is van huiselijk geweld, ziet de steeds meer vrouwen om haar heen wel slachtoffer worden. Het drijft haar stichting Cleopatra op te richten, om de vrouwen bij te staan. 

Het grootste deel van de vrouwen die hulp zoekt bij Mahmoud vanwege huiselijk geweld, heeft een Arabische achtergrond. Dit betekent volgens Mahmoud niet dat enkel Arabische vrouwen welkom zijn bij Cleopatra. De stichting biedt steun aan alle vrouwen in heel Nederland.

''Ik merk dat Arabische vrouwen liever hulp zoeken bij Cleopatra in plaats van bij een andere organisatie omdat ze bij Cleopatra worden geholpen door een vrouw met dezelfde achtergrond. Ik ben namelijk ook Arabisch. Een gemeenschappelijke afkomst zorgt ervoor dat je sneller een band met elkaar creëert. Dit is erg belangrijk, want deze vrouwen zullen pas hun verhaal aan je vertellen, als zij zich honderd procent op hun gemak voelen.''

Mahmoud biedt steun aan vrouwen die te maken krijgen met huiselijk geweld door voorlichtingen over dit onderwerp te organiseren. Tijdens zo’n informatiemoment legt ze uit welke stappen je eventueel kunt nemen. ''Ik vertel altijd tijdens deze bijeenkomsten: probeer het eerst te sussen. Werkt dit niet, en krijgt je partner alsnog losse handjes, vertrek dan zo snel mogelijk, eventueel met je kinderen, naar een opvanghuis.''

De meeste vrouwen die Mahmoud spreekt, volgen haar advies. ''Wanneer ze denken dat hun partner kalm is, vertrekken ze samen met hun kinderen weer naar huis.

"De meeste vrouwen willen scheiden van hun partner, maar de mannen weigeren dit voorstel vaak. Wanneer een slachtoffer van huiselijk geweld financieel onafhankelijk is, kan ze ervoor kiezen om op zichzelf te gaan wonen. Vrouwen die deze financiële luxe niet hebben, bevinden zich in een iets minder rooskleurige situatie.''

Het is dankbaar werk dat Mahmoud verricht en ze doet het met alle liefde. Maar het is een baan die je niet in de koude kleren gaat zitten. ''Ik hoor zo veel aangrijpende verhalen van vrouwen over huiselijk geweld. Zowel op mentaal als fysiekgebied.''

''Alle verhalen die ik hoor, doen wat met je. Het zijn barbaarse verhalen. Sommige situaties lopen echter meer uit de hand dan andere. Ik kan mij nog heel goed een situatie herinneren waarin een dame mij belde en aangaf dat haar zoon half doodbloedend op de grond lag. Een paar minuten van tevoren was haar man nog bezig met het afranselen van hun zoon.

''Het liep zo uit de hand dat deze dame de politie en ambulance belde. De man werd meegenomen naar het politiebureau en de ambulance bracht de zoon naar het ziekenhuis. De dokters zeiden dat de zoon zulke ernstige verwondingen had opgelopen, dat het hem bijna fataal was geworden.''

''Ik vind dit nog steeds zo’n schokkend verhaal. Die vader had zijn zoon bijna doodgeslagen. Gelukkig herstelde haar zoon en kreeg haar man een gevangenisstraf van zes maanden en een boete.

''Deze dame is zo erg geschrokken van het feit dat haar man hun zoon bijna de dood in sloeg, dat ze, toen haar zoon weer stabiel was, samen vertrokken naar Egypte. Haar geboorteland. Zover ik weet wonen ze daar nog altijd. Ze komt soms naar Nederland, maar niet vaak. Vanwege het gedrag van haar man is ze bang om naar Nederland terug te verhuizen.''

Maar waar komt al dat geweld vandaan? Wetenschappers hebben hier geen eenvoudig antwoord op, volgens RoSa een Belgisch kenniscentrum voor gender en feminisme.

In een rapport schrijven de experts dat één van de oorzaken het gebrek aan sociale en economische middelen bij mannen kan zijn. ''Dit gebrek zorgt namelijk voor een continu gevoel van stress dat kan leiden tot gewelddadigheid," zo is te lezen. "Deze mannen willen hun frustratie over hun lagere sociale status uiten en doen dit vervolgens via huiselijk geweld. Op deze manier uiten ze toch een vorm van dominantie.''

Een andere oorzaak kan zijn: opgroeien in een gewelddadige omgeving. ''Wanneer kinderen van jongs af aan te maken krijgen met geweld, zullen zij dit sneller normaal vinden," schrijven de onderzoekers. "Geweld wordt dan gezien als middel om een discussie te 'winnen'. De kans zit erin, dat het gewelddadige gedrag wordt doorgegeven, generatie op generatie." Niet alle wetenschappers zijn het met deze theorie eens. ''Het komt namelijk geregeld voor dat kinderen zich juist gaan afkeren van het geweld dat ze van vroegs af aan meekrijgen,'' beschrijven de experts in het rapport.

Naast alle negativiteit die Mahmoud meemaakt op haar werk, gebeuren er soms ook mooie dingen. ''Het was een normale dag, toen ineens een man stichting Cleopatra binnenliep en aangaf dat hij hulp wilde bieden aan vrouwen die te maken krijgen met huiselijk geweld. Hij vertelde dat hij hier niets voor terug wilde. Het was puur uit goede bedoeling. Dit vind ik erg mooi om te zien.''

Het liefste zou Mahmoud huiselijk geweld honderd procent bestrijden. Maar ze weet dat dit niet de werkelijkheid zal worden. ''Ik hoop daarom dat ik nog veel vrijwillige hulp mag ontvangen, en dat ik hulpzoekende weer snel in fysieke vorm mag ontvangen.''

Dat deed Mahmoud op haar eigen plek, maar die heeft ze door corona helaas permanent moeten sluiten. Zodra het weer kan, hoopt ze snel weer haar eigen locatie te openen om vrouwen in de haarvaten van haar stad, en uiteindelijk heel Nederland te kunnen helpen.

Ben jij of ken jij iemand die te maken heeft met huiselijk geweld? Slachtofferhulp Nederland staat voor je klaar.