Een psycholoog moest Fayaaz hetero maken

“Even nadenken. Ja, dat klopt bij mij. Althans, het gevoel. Sinds mijn bewustwording deed ik dingen die niet stereotype hetero waren. Ik was heel feminiene, in een masculiene Surinaamse moslim wereld. Ik wilde niet bij mijn neven zijn, liever bij mijn nichten. Terwijl mensen mij als jongen zagen en jongens gaan met jongens om. Ik wilde make-up en jurkjes. Ik ben anders, dat wist ik heel vroeg.

Alleen dat labelen als niet-hetero komt pas later. Pas later kun je dat gevoel van anders zijn verwisselen voor je geaardheid. Je weet dan: ik val niet op vrouwen, dat is het. Jongens kregen vriendinnen. Ik niet. Hoe kon dat? Toen viel het kwartje.”

“Na mijn bewustwording schrok ik. Een nare tijd. Ik ging proberen tóch op vrouwen te vallen. Door het kijken van heteroporno. Ik ging bidden, ik wilde binnen mijn geloof hetero zijn.

Ineens ontdekte ik een imam die queer was. De eerste roze imam: Muhsin Hendricks, hij leeft in Zuid-Afrika, legde uit waarom ook de koran ruimte geeft voor mijn identiteit. Hij is een autoriteit, dus ik geloofde het meteen. Wat een opluchting. Ik kon mijzelf zijn en mijn geloof – waar ik van houd – behouden.”

“Het moment om mijzelf terug te zien bij de psycholoog. Ik moest ooit naar de psycholoog. Mijn omgeving zei dat ik daar hetero gemaakt kon worden.

Confronterend om terug te zien. Emoties van toen kwamen weer naar boven. Ik voelde weer exact wat ik er toen bij voelde omdat het voor je ogen opnieuw gebeurt. Nu zag je alleen jezelf zitten, dus misschien was dat nog wel heftiger dan het oorspronkelijke moment.”