Hassan komt na een maandenlange en onzekere reis in Nederland terecht. Vanuit het asielzoekerscentrum wisselt Hassan whatsappberichtjes uit met zijn gezin dat is achtergebleven.

De Syrische Hassan (54) komt na een maandenlange en onzekere reis op 8 september 2015 in Nederland terecht. Hij vluchtte voor het oorlogsgeweld uit de stad Hama, nabij het inmiddels apocalyptische Homs. Vanuit zijn kamer in de voormalige gevangenis De Koepel in Haarlem wisselt Hassan continu audio- en videoberichtjes uit met zijn gezin dat is achtergebleven.

Hij probeert hen ervan te overtuigen dat het goed komt, dat hij vooruitgang boekt. Maar zijn hoopvolle berichten kunnen weinig troost bieden voor de uitzichtloze situatie van zijn vrouw en kinderen, die ook nog eens hun huis moeten verlaten. 'Alle muren zijn verdrietig. Alles hier gaat jou missen.'

Hoe is het nu met?

Film gezien? Dan vraag je je vast af hoe het gaat met Hassan en zijn familie. We vroegen het aan regisseur Jiska Rickels.

Hassan
'Na het maken van de korte documentaire Bericht van Hassan  is Hassans familie naar Nederland gekomen. Ik ben verder gegaan met filmen en dat is de lange documentaire In procedure  geworden. Daar zie je hoe het is om in de machinerie te zitten van de IND: de onzekerheid, het lange wachten.’ 

‘Hassans familie is eerst naar Turkije gevlucht en heeft daar gewacht. Omdat Yomna ernstig ziek was, kon er een spoedprocedure aangevraagd worden. In 2016 zijn ze uiteindelijk naar Nederland gekomen. Ze wonen nu vlakbij Hoofddorp.’ 

Moeilijk begin
'In het begin had Hassan het moeilijk. In Syrië had hij een duidelijke rol: werken, geld verdienen, de vader van het huis zijn. In Nederland was die rol even helemaal ondermijnd. Hij mocht niet werken, zijn rijbewijs was niet geldig. Je bent dan heel beperkt in wat je kan doen. Hassan heeft verschillende trauma's en kon daardoor moeilijk de taal leren. Hij zei: "de woorden gaan het ene oor in, en het andere oor weer uit."'

'Ook had Hassan aanvankelijk erg het gevoel van: dit is tijdelijk, we gaan terug. Hij was bang om de eigen cultuur te verliezen en die niet aan de kinderen door te kunnen geven. Ik heb het idee dat hij die situatie nu meer accepteert.'

Als een speer
'Inmiddels gaat het met Hassan supergoed. Hij leert Nederlands, is bezig met zijn rijbewijs en doet vrijwillige klusjes zoals werken in de tuin. Fadia, Hassans vrouw, voelt zich hier ook goed. Ze kan zich goed aanpassen en spreekt al goed Nederlands. Verder zorgt ze voor het gezin van vier kinderen. In het begin had ze wel heimwee. Haar beide ouders zijn bijvoorbeeld gestorven, terwijl Fadia hier zat. Dat waren wel droevige momenten.'

'De kinderen gaan als een speer. De kanker die Yomna had is voorlopig niet meer gevaarlijk en ze moet alleen nog af en toe voor controles naar het ziekenhuis. Ze zit nu in 5 VWO en ze wil arts worden. De andere dochter, Lina, zit nu in 4 of 5 HAVO.'

'De familie heeft een verblijfsvergunning gekregen voor vijf jaar. Ergens in 2020 wordt gekeken of de situatie in het thuisland stabiel is. Als dat zo is, moeten ze terug. Zo niet, dan wordt het weer verlengd.'

'Ik vind het verbazingwekkend hoe de kinderen bezig zijn met integreren. Ze zijn enorm leergierig. Na hun ervaringen in Syrië willen ze het graag anders doen. Ze werken er heel hard aan dat dit geen weggegooide jaren zijn.'

Kijk hier de film 'In Procedure' op 2DOC.

Lees hier een interview met dochter Yomna in Trouw.

 

Vijf persoonlijke getuigenissen

  • Het Vluchtelingenverhaal

    In oktober 2013 vergaan twee schepen voor de kust van het Italiaanse eiland Lampedusa. 360 mensen komen om. De ramp opent onze ogen voor de vluchtelingencrisis.
    Hoe verging het vluchtelingen en betrokkenen toen en in de jaren daarna?

    De vluchtelingencrisis is een verhaal met vele facetten: moed, wanhoop, verschrikking, opoffering, naastenliefde, gastvrijheid.
    In deze vijf korte documentaires komen al deze aspecten aan bod. Ze zijn gemaakt vanaf die allereerste dag in oktober 2013, op Lampedusa, tot in 2017, bij het vastleggen hoe vluchtelingen in Nederlandse gastgezinnen worden opgevangen. Vijf zeer persoonlijke getuigenissen langs een traject van hoop en wanhoop.