In onze documentaire 'Samen' spreken makers Carmen Cobos en Kees Rijninks met verschillende mensen die lijden aan de ziekte van Parkinson en hun partners. Maar wie is wie? Maak kennis met de personages uit de film.

Kees & Carmen

De hoofdpersonages zijn natuurlijk Kees en Carmen, partners in werk en in de liefde. Twee jaar nadat Kees te horen kreeg dat hij parkinson had, besloten de filmmakers de camera op te pakken om hun verhaal te filmen. Niet dat ze van egodocumenten houden, zeker niet. Maar om verhalen met elkaar te kunnen delen op een manier die de diepte in gaat. Want alles waar ze met de geïnterviewden over spreken, daar gaan ze zelf ook doorheen.

Edith & Cor

Van alle personages in de film, is bij Edith de ziekte misschien wel het verst gevorderd. Toch blijft ze positief, ze geeft haar leven zelfs een acht. En dat na veertien jaar parkinson.

Haar man Cor verzorgt Edith met veel liefde en toewijding. Als ze naar het verzorgingstehuis vertrekt omdat de zorg te zwaar wordt, stort zijn wereld in.

Ans & Theo

Ans leeft al zeven jaar met de ziekte van Parkinson, samen met haar man Theo maakt ze er het beste van. Met een positieve mindset gaan ze er tegenaan, maar als Ans na een knieoperatie een val maakt en haar arm en heup breekt wordt ze geconfronteerd met de onvoorspelbaarheid van de ziekte. “Die parkinson kruipt stiekem naar binnen en je weet niet waar en wat er gebeurt."

Kees

Nadat zijn vrouw twee jaar geleden voor zijn ogen een hartaanval kreeg, leeft Kees alleen verder. De zorg die zij bood terwijl hij met parkinson leefde, die mist hij niet zo zeer. Het is het contact dat hij mist, het kunnen praten met een partner over wat je meemaakt. "Wat jullie hebben, dat mis ik," zegt Kees als hij met Carmen en Kees in gesprek gaat.

Michel & Corrie

Corrie werkt vijf dagen in de week en zorgt daarnaast voor haar partner Michel. Toen parkinson bij Michel werd gediagnostiseerd zei hij: "Gelukkig, het is geen kanker." Inmiddels zien ze in dat de ziekte van Parkinson niet rooskleuriger is. Ze gaan met de ziekte om door zich op het positieve te focussen. Zo zegt Corrie in de film: "Niet te veel vooruitkijken, gewoon in het nu leven en zijn."

Esther & Raymond

Als Esther na een sportblessure zes weken met haar been in het gips thuis moet zitten, komt de realiteit van het leven met parkinson hard op haar af. De 42-jarige bollenkweekster staat midden in het leven, afhankelijk zijn van anderen staat haar niet aan. Niet alleen Esther heeft moeite met de situatie, wat kan ze van haar partner verwachten als ze verder aftakelt?

Meer inspiratie