In juni won Aimée de Topkapi Films Fictieprijs. Zondag is de film eindelijk te zien op tv. Tijd voor een interview met regisseur Daan Groot.

Je film heeft de Topkapi filmprijs gewonnen. Hoe voelt dat? 
‘Het voelde als erkenning. Tijdens het maken van de film wilde ik het verhaal zo goed mogelijk vertellen, dus ik dacht totaal niet aan prijzen. Ik denk dat het goed is om daar niet mee bezig te zijn en je daar niet door te laten leiden, dus ik had er ook niet op gerekend. Maar toen het bekend werd was ik wel enorm blij. Het is erkenning voor het werk dat we hebben geleverd en ik was vooral blij dat het verhaal wat ik wilde vertellen, dat mij heel erg aan het hart gaat, goed overkwam. Dat voelde goed.’

Wat is het verhaal dat je wilde vertellen?
‘In alle hardheid is Aimée voor mij juist een pleidooi voor zachtheid. Ik wilde een verhaal vertellen over het belang van intimiteit. Tessa (de hoofdpersoon) ontkent de noodzaak van intimiteit heel erg en dat breekt haar uiteindelijk zo op dat ze het contact verliest met haar omgeving en met zichzelf. Ze zal moeten inzien dat ze die zachtheid en intimiteit toch aan moet gaan.

Daarnaast wilde ik specifiek een verhaal vertellen over high class prostitutie in deze tijd. Dit verhaal kwam de afgelopen jaren meerdere keren op mijn pad, doordat mensen uit mijn omgeving vertelden dat ze dit werk hadden gedaan, iemand kenden die het deed, of er weleens vrijblijvend over fantaseerden. Het viel me op dat het veel frequenter voorkomt dan ik in eerste instantie dacht. Prostitutie is dus helemaal niet zo ver van onze werkelijkheid. Eén van de meest schokkende dingen die ik met betrekking tot dit thema heb gezien is een advertentie in een het Gronings studentenblad, waarin een escortbureau een oproep had geplaatst gericht aan studentes. Buiten dat het natuurlijk opmerkelijk is dat deze advertentie überhaupt geplaatst is, toont het wel aan dat een dergelijk bureau weet waar ze tegenwoordig moeten vissen.

Net als liefde, dood en oorlog bestaat prostitutie al sinds mensenheugenis. Dat prostitutie in deze tijd van internet en media een steeds grotere en andere rol krijgt in onze samenleving, vind ik een interessant gegeven. Want waarom zou je vandaag de dag als vrouw ‘vrijwillig’ in de prostitutie gaan? Doordat er zo’n geseksualiseerde beeldcultuur leeft, is het makkelijk om je eigenwaarde van seksuele bevestiging af te laten hangen. Je ziet dat mensen daar vatbaar voor zijn en dat het kiezen voor prostitutie niet altijd over geld gaat. In de film speelt geld dan ook geen noodzakelijke rol.’

Wat wilde je bereiken met deze film?
‘Sommige mensen hebben een rooskleurig beeld van high class prostitutie en daarom wilde ik een realistisch beeld neerzetten. Er zit een luxe en ogenschijnlijk aantrekkelijke kant aan, maar uiteindelijk gaat het om lust, macht en gebruikt worden. Misschien worden een paar mensen er gelukkig van, maar heel veel niet.

Toen ik mijn research deed, kwam ik erachter dat er enorm veel hoogopgeleide studentes zijn die de keuze maken om als high class escort te werken. Het is best makkelijk om te denken ‘ik zou het wel een keer willen proberen’. Je verdient er immers veel geld mee, de studieschulden zijn hoog en qua seks wordt er tegenwoordig veel geaccepteerd. Veel mensen vinden het ook een spannende en opwindende gedachte. Voor hen vond ik het belangrijk om een eerlijk beeld te geven. 

Tegelijkertijd wilde ik een oordeel wegnemen. De drijfveer van Tessa om de escort in te gaan staat dichter bij ons dan veel mensen willen toegeven. Mensen zeggen al snel ‘mijn dochter zou dat nooit doen’, maar ik heb dochters gesproken die het deden en zij waren echt niet aan lagerwal geraakt of hadden een steekje los zitten. Dat beeld wordt er wel vaak opgeplakt, maar daarmee ontkennen we een deel van onszelf als mens.’

Wat was de rol van de moeder in de film?
‘Tessa voelt zich niet geliefd. Er is iets gebeurd tussen haar en haar moeder waardoor Tessa zich gekwetst voelt, maar wat er precies gebeurd is laat de film niet zien. Enkel dat Tessa verhardt en zich afsluit. Het escort-werk is als het ware een middelvinger naar haar moeder waarmee ze zegt ‘ik heb jouw intimiteit niet nodig’. Er zit een soort wraakzucht in. Als je je niet geliefd voelt, of je hebt pijn, dan kun je daar op een zelfdestructieve manier op reageren. Daar gaat de film over.’

Had je van tevoren een beeld van hoe Tessa eruit moest zien? 
‘Ik ben heel blij dat ik Beaudil Elzenga (die Tessa speelt) heb gevonden. Het moest aan de ene kant een meisje zijn die je op straat voorbij zou lopen - ze moest iets alledaags en gewoons over zich heen hebben. Iemand van wie je het niet zou verwachten. Maar aan de andere kant moest ze een verhaal bij zich dragen waar je nieuwsgierig naar bent. Beaudil moest allebei die gezichten kunnen aannemen.’

Is er een moment tijdens het filmen dat je zal bijblijven?
‘Het was een hele intieme film om te maken. Er zitten seksscènes in die heel kwetsbaar zijn. Er is een scène met een oudere meneer die ik heel heftig vond om te maken. Het is moeilijk om naar te kijken en heeft ontzettend veel indruk gemaakt om te maken. We hebben naar die scène heel goed toe gewerkt,  Beaudil en ik hebben lang over het thema en het personage gesproken. Daar moest ik me ook kwetsbaar opstellen. Er moest een vertrouwen ontstaan tussen ons, omdat zij zich echt moest overgeven. Dat heb ik als ontzettend bijzonder ervaren en daar ben ik heel dankbaar voor. Daardoor komt de film ook echt binnen.’

Welke film wil je in de toekomst nog maken?
‘Er spelen veel ideeën en ik ben met veel dingen bezig, maar daar wil ik nog niks over zeggen. Daar moet ik nog even op broeden. Wel kan ik zeggen dat ik weer via persoonlijke verhalen maatschappelijk urgente thema’s wil aanhalen. Dat blijft het soort film waar ik mee bezig wil zijn.’