In 306 v.Chr. stichtte Epicurus net buiten Athene zijn tuin: een vrijplaats in een wereld vol oorlog, een lustoord waar hij met zijn vrienden en leerlingen kon leven volgens zijn hedonistische filosofie van het genot.
Heel bijzonder was dat ook slaven en vrouwen er welkom waren, in die tijd bepaald niet vanzelfsprekend. Soberheid, zelfredzaamheid, rechtvaardigheid en vriendschap stonden in de tuin voorop.
Epicurus ging niet uit van een kosmos met een hoger doel en goden die zich met de loop van je leven bemoeien. Hij was atomist, dat wil zeggen hij stelde zich net als in de moderne fysica de wereld voor als een spel van atomen zonder verdere zin of bedoeling.
Filosoof Joep Dohmen gaat in gesprek met een groep jonge geïnteresseerden over de rol en invloed van Epicurus' gedachtegoed in onze tijd.
Reportage: De Smaakuniversiteit
Zo’n 23 eeuwen na de oude wijsgeer begon hedonistisch filosoof Michel Onfray een nieuwe tuin van Epicurus, vlak bij Argentan, het Normandische dorp waar hij werd geboren en nog steeds woont. Inmiddels staat hij aan het hoofd van een heuse Smaakuniversiteit - een leerschool in filosofie, en smaakvol én gezond eten.
Onfray: "Epicurus vond dat je moest leven naar je filosofie. Hij vond vriendschap essentieel en filosoferen een sociale bezigheid. De smaakuniversiteit is een ontmoetingsplek voor mensen die elkaar anders nooit ontmoeten: arbeiders, apothekers. jong, oud. Ze hebben allerlei vragen, hebben geen houvast meer in deze maatschappij en de smaakuniversiteit is een manier om aan de hand van de filosofie deze vragen te beantwoorden."