“Irritant is het als iemand de boel eenzijdig stuurt door te beginnen met een vraag als: 'Ja, maar jij was toch dat meisje dat altijd stond te gluren bij het raam?' Dan denk ik: Eh, nee, maar ik moet nu ja zeggen, want dat is de regel bij improvisatie. Het fijnste is als het gewoon begint met 'hoi' en dan 'hoi'. Oké, een heel saai begin. Wat ik bedoel, is dat er ruimte moet zijn. De Vloer Op heeft mij het meeste geleerd over acteren sinds de toneelschool. Je hebt niks in handen, je staat met je billen bloot en hebt amper tijd om je kop in te schakelen."
Wat is jouw vuistregel bij De Vloer Op?
“Hoe rustiger je bent, hoe meer je in het moment kan zijn en dus hoe beter je op iemand kunt reageren. Probeer dus niet al een verhaal in je hoofd te hebben.”
'Je hebt niks in handen, je staat met je billen bloot en hebt amper tijd om je kop in te schakelen.'