Als officier van justitie wordt Disa Jironet geconfronteerd met mensen die ernstige misdrijven hebben gepleegd. Maar ze blijft zoeken naar de mens achter de dader. Mededogen speelt daarin een belangrijke rol.
Waar ligt de grens van mededogen? Volgens Jironet gaat het vooral om het oprecht kunnen luisteren naar de ander. Het gaat erom dat je oprecht kunt luisteren naar zijn of haar leed, zonder dat je het zielig hoeft te vinden, of erin mee hoeft te gaan. Het is niet hetzelfde als medelijden, en ook niet hetzelfde als mildheid.
Het zit in de menselijke interactie en het willen begrijpen van de ander, en het werkelijk nieuwsgierig zijn naar wat er gebeurt in het leven van de ander.
De grens van mededogen ligt bij iedereen ergens anders. Jironet zelf ondervindt dat het lastig is om mededogen te hebben als de verdachte geen verantwoordelijkheid neemt voor zijn daden. Als iemand in de rechtbank half toegeeft wat hij gedaan heeft, maar het tegelijkertijd probeert af te zwakken, alsof het niet zo erg is.
De muziekkeuze van Disa Jironet en andere gasten uit de podcast:
Tekst gaat verder onder de playlist