Christelijke woorden verdwijnen uit de Nederlandse woordenboeken.

We weten dat het niet goed gaat met het christendom in Nederland, maar telkens krijg je in kleine berichtjes de illustratie daarvan. Neem bijvoorbeeld het bericht dat christelijke woorden op grote schaal uit de Van Dale en andere woordenboeken aan het verdwijnen zijn:
“De Tale Kanaäns, het door de Bijbel en de kerk beïnvloede Nederlands, is steeds minder terug te vinden in de nieuwste 18.000 nieuwe woorden tellende versie van De Dikke van Dale. Van de nieuwe religieuze woorden komen er twee keer zoveel uit de islam als uit het christendom.”

Het volgende berichtje is erg sneu. Ik herinner mij uit mijn jeugd dat wij een katholieke kerk om de hoek hadden, waar wel eens huisdieren werden gezegend. Dan was het wel eens druk, maar dat is kennelijk ook voorbij:
“Pastoor Joost Jansen van de Servatiuskerk stond er zondag klaar voor om met de kwast in de hand huisdieren te zegenen. De pastoor vond dat Dierendag daar een uitgelezen moment voor was. Maar helaas, er kwam geen hond op af, en ook geen kat trouwens.
De huisdieren waren op deze Dierendag ook welkom bij de mis. Maar daar werd al duidelijk dat niemand zijn huisdier mee had genomen naar de kerk. De hoop was dat mensen na de mis met hun dier zouden komen. Maar de pastoor stond na de mis alleen met zijn kwast. Pastoor Joost Jansen reageert luchtig. Hij zegt: "Ik noem het altijd maar zaaien, ik blijf blijmoedig in het leven staan.”

Omroep Brabant was er trouwens ook bij met beeld en geluid:

Tenslotte weten wij dat het Protestantisme het nog moeilijker heeft dat het katholicisme. De PKN (Protestantse Kek in Nederland) vindt dat het roer helemaal om moet, want anders blijft er geen protestant meer over in ons land. De kerk moet aantrekkelijker worden. De vraag is alleen: hoe?

In Trouw had Robin de Wever daar een stuk over. Hij noteerde dat de PKN overweegt om na vijf eeuwen Reformatie weer bisschoppen in te voeren! De PKN moet dus meer op een roomse kerk gaan lijken:
“Arjan Plaisier gebruikt de term behoedzaam. Hij spreekt van een 'pastor pastorum'. Maar in de wandelgangen weet iedereen wat de secretaris van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) daarmee bedoelt: een bisschop. Die gaat er hoogstwaarschijnlijk - vijfhonderd jaar na het begin van de Reformatie - alsnog komen.”

En:

“De 'bisschop' waarover het kerkbestuur spreekt, moet vooral een herder worden, die geestelijke ondersteuning biedt. Besturen gaat hij niet doen. In de PKN en de kerkverbanden waaruit ze tien jaar geleden is ontstaan, ligt het primaat bij de lokale gemeenten. Zij varen bestuurlijk, financieel en theologisch hun eigen koers. Dat moet zo blijven. "Er is in de kerk behoefte aan mensen die met gezag, samenbindend en vol levenswijsheid een centrale plek innemen", zegt Piet Vergunst van de Gereformeerde Bond woensdag in het Nederlands Dagblad. De Bond is de behoudende tak van het kerkverband.”

Nog even en de Protestanten krijgen ook hun eigen paus.