11 mei
'Niet-meer' versus 'Nog-niet'
Het virus is zijn eerste en hopelijk laatste piek gepasseerd. Vandaag gaat Nederland van code rood naar code oranje, van de alarmfase naar een stabilisatiefase. In mijn directe omgeving betekent het: mijn vrouw gaat weer les geven, ik kan weer naar de kapper.
De stemming wil er alleen nog niet van opknappen. Dit weekend las ik een treffend citaat van de schrijver Erich Kästner aan het eind van de Tweede Wereldoorlog: "Bedremmeld lopen de mensen over straat. De leemte tussen het ‘niet-meer’ en het ‘nog-niet’ irriteert ze."
Wanneer stop een pandemie eigenlijk?
Over leemtes gesproken. Misschien is deze tussenfase wel het begin van de eindfase. Want wanneer stopt een pandemie? Als artsen het sein veilig geven? Of als de paniek verdwenen is? Als we zelf zo gewend zijn aan de ziekte dat deze van de voorpagina’s verdwijnt?
Zoals Allan Brandt, Harvard-historicus het in de New York Times verwoordde: "Veel vragen zullen niet worden beantwoord met medische gegevens, maar door politieke en sociale processen."
Met andere woorden: de ziekte is pas weg als die uit ons brein is weggesleten. Om de daad bij dit woord te voegen, verander ik per omgaande dit dagboek in een weekboek. Vandaag telde het RIVM zestien doden.
