Sprekend Nederland  is een portret van Nederland waarin aan de hand van toespraken op bruiloften en partijen, maar ook bij protestmarsen en allerlei openbare manifestaties de huidige tijdgeest van nu wordt gevangen. De film laat een multicultureel land zien dat nog steeds lijkt te moeten wennen aan het feit dat het multicultureel ís. Waarin men zich bedreigd voelt door de komst van nieuwkomers. De vraag is: waar zijn we eigenlijk bang voor? Is het niet vooral de angst om ons geluk kwijt te raken, de angst voor het onbekende?

We zien een land dat in allerlei clubjes verdeeld is, waarbij iedereen letterlijk en figuurlijk voor eigen parochie lijkt te prediken. Binnen al die clubjes is iedereen verenigd en veilig, maar tegelijkertijd sluit men zo ook de ander uit. De film opent met de naturalisatieceremonie van nieuwe Nederlanders die hun paspoort krijgen en hun trouw aan de Nederlandse grondwet beloven. En eindigt met de diploma-uitreiking van middelbare scholieren op weg naar een nieuwe fase in hun leven. Daartussendoor zien we een caleidoscoop aan scènes - van volkskroeg tot Koninklijk Paleis - die op een onthutsende en soms ontroerende manier de kijker met de vraag confronteert: wil ik eigenlijk wel in dit land wonen?

John Appel maakte veelbekroonde documentaires zoals Wrong Time Wrong Place, The Player, The Last Victory en de bioscoophits Johnny Meijer en André Hazes - Zij gelooft in mij, de best bezochte documentaire in de Nederlandse bioscopen van de afgelopen zestig jaar. Over Sprekend Nederland: “De film laat een welvarend land zien dat haar geluk viert én haar onvrede ventileert onder het motto: ik zeg, dus ik ben.”

De Teledoc Sprekend Nederland () is een coproductie van KVFILMS en Human, in samenwerking met CoBO en het Nederlands Filmfonds. Een Teledoc is een lange documentaire met een eigentijds Nederlands onderwerp dat op een prikkelende, toegankelijke en cinematografische manier wordt verteld en bestemd is voor een groot publiek.