Vanaf 1 mei wordt fotograaf Ahmet Polat de nieuwe hoofdredacteur van omroep HUMAN. Met de komst van Polat wordt de hoofdredactie van de groeiende publieke omroep verder versterkt. De hoofdredactie bestaat nu uit Willemien van Aalst en Marc Josten, waarbij Van Aalst ook de functie van directeur bekleedt.

Ahmet Polat (1978) staat bekend om zijn diep menselijke kijk op de wereld, zijn vermogen om nieuwe verhalen te vinden en te creëren met oog voor alle lagen van de samenleving. Zijn loopbaan staat in het teken van het vertalen van de weerbarstige werkelijkheid in diverse media en in de wereld van onderwijs en educatie.

Momenteel is Polat creatief directeur van Stichting Amsterdam 750, die de viering van de verjaardag van de hoofdstad organiseert, werkt hij als curator voor onder andere Foam Fotografiemuseum en in het discussieprogramma Buitenhof is hij een terugkerende gast als duidend fotograaf. In 2022 maakte hij als regisseur zijn debuut met de documentaire Ik ben een Bastaard (NTR). Polat heeft lesgegeven aan de Bilgi University en Koç University in Istanbul en in Nederland bij KABK, HKU en ArtEZ. Daarnaast bekleedt hij meerdere bestuurs- en adviesfuncties binnen de culturele sector en het onderwijs.

Ahmet Polat: “De waardes in mijn werk kan ik één op één naast de doelstellingen van HUMAN leggen. Er zijn zoveel uitdagingen op dit moment in de samenleving. En er zijn zoveel partijen die tegenover elkaar staan, mensen die zich niet gezien en alleen voelen. Ik denk dat media een enorme rol spelen in het betrekken van mensen. Het is evident dat HUMAN daar al decennia mee bezig is. Ik zie het als een gezamenlijke opdracht. Daarom is HUMAN voor mij de perfecte plek.”

Willemien van Aalst, directeur/hoofdredacteur HUMAN: "Met de komst van het veelzijdige talent dat Ahmet is, bouwt HUMAN verder aan een omroep met een missie. Met onze impactvolle programmering op het gebied van onderwijs en educatie tot journalistiek, van levensbeschouwing tot documentaire, van cultuur tot human interest werken we aan een (meer) humane samenleving. In Ahmet herkennen wij de grote bevlogenheid om maatschappelijk relevante programma's te maken waarbij de menselijke maat nooit uit het oog wordt verloren. Wij verheugen ons zeer op de samenwerking met Ahmet."

5 vragen aan de nieuwe hoofdredacteur

Van Vogue Turkije, naar fotograaf des Vaderlands naar hoofdredacteur van HUMAN, wat een bijzondere loopbaan!

“Eentje met soms niet te volgen keuzes voor anderen, maar voor mij een logisch pad. Ik ben al jaren bezig met hoe je impact kunt maken, niet alleen als maker, maar ook als iemand die dingen met anderen mogelijk maakt.

Ik vraag me altijd af: hoe neem je mensen mee, hoe worden ze gehoord? Hoe worden mensen gerepresenteerd? Hoe voelen mensen zich gezien in wat ze zien? Dat zijn voor mij allemaal dingen die in mijn werk centraal staan.

Het mogelijk maken van nieuwe verhalen en nieuwe perspectieven, dat is voor mij een soort hogere doelstelling bij alles wat ik doe. Dat doe ik ook vanuit mijn eigen studio die ik zeven jaar geleden heb opgezet in Amsterdam. Daarnaast ligt er voor mij altijd een persoonlijke uitdaging om meerdere perspectieven vanuit allerlei verschillende mediavormen te laten zien.”

Nu word je hoofdredacteur bij HUMAN, wat betekent die stap voor je?

“Soms is het heel fijn om jezelf in een nieuwe context te zetten om daar weer tot nieuwe inzichten te komen. Die kwetsbaarheid als maker is een hoger goed. Het geeft zo veel rijkdom en ervaring en inzichten in hoe zo’n wereld in elkaar zit, en daar leer je dan weer van. En al die lessen bij elkaar hebben geleid tot de stap die ik nu ga maken.

Ik ben heel nieuwsgierig naar wat er speelt bij de omroep, en kijk ernaar uit om aansluiting te vinden bij waar mensen mee bezig zijn. In het werk hoop ik meerdere perspectieven door middel van verschillende media de wereld in te brengen. En zo veel mogelijk mensen daarbij te betrekken. En dat vind ik een prachtig doel op zich.”

Hoe past de omroep bij jou?

“De waardes in mijn werk kan ik één op één naast de doelstellingen van HUMAN leggen. Er zijn zoveel uitdagingen op dit moment in de samenleving. En er zijn zoveel partijen die tegenover elkaar staan, mensen die zich niet gezien en alleen voelen. Ik denk dat media een enorme rol spelen in het betrekken van mensen. Het is evident dat HUMAN daar al decennia mee bezig is. Ik zie het als een gezamenlijke opdracht. Daarom is HUMAN voor mij de perfecte plek.”

Hoe zie je de toekomst voor de omroep?

“Ik weet dat die vraag direct gesteld wordt, maar ik wil graag eerst luisteren naar de innerlijke werking van de organisatie, en waar de uitdagingen liggen. Wat ik in het algemeen wil zeggen over media, is dat er een enorme uitdaging ligt als het gaat om hoe we mensen kunnen informeren, hoe we mensen kunnen meenemen, hoe ze zich gerepresenteerd voelen en hoe we met het werk dat we doen ook impact kunnen maken.

Daar ben ik zelf ook al jaren mee bezig, of dat nou is vanuit fotografie of film, mode of theater, of onderwijs… Dat zijn allemaal aspecten die daar onderdeel van zijn. En ik denk dat de kennis en ervaring die ik daar heb opgedaan zeker iets kan toevoegen aan de wensen die er liggen.

Daarnaast denk ik ook gewoon dat nieuwe perspectieven zaken kunnen blootleggen die tot nu toe niet gezien zijn. Dat klinkt misschien raar, maar ik denk altijd, als er een nieuw iemand binnenkomt, dat er gekeken wordt van hoe doen we dingen, hoe deden we dingen en hoe gaan we dingen doen?”

Wat betekent het humanisme voor je?

“Ik ben als kind opgegroeid tussen verschillende religieuze visies, met de islam en het christendom. Ik keek weleens naar televisieprogramma’s die toen gemaakt worden door de Humanistische Omroep Stichting, de voorloper van HUMAN. Ik weet nog heel goed dat ik bewust probeerde te achterhalen wat dat nou was. En dat de mens heel centraal staat, zo interpreteerde ik dat als kind. Ik was acht en ik dacht: maar daar kan ik me wel in vinden.

Die menselijkheid, de ontmoeting met de ander, dat is voor mij een belangrijk vertrekpunt, in alles wat ik doe. Dat vond ik mooi om later te ontdekken, dat hoe ik in het leven sta, mijn levensvisie en hoe ik daarmee omga, mijn eigen moreel kompas, dat het altijd daarop terugkomt. Het is een uitgangspunt dat voor mij heel herkenbaar is.”