Indonesië: Jamal

Van discobussen in de binnenstad van Nairobi naar de gevaarlijke routes die buschauffeur Mohammad moet afleggen in Pakistan. Metropolis neemt je mee op bijzondere busritten.

Wereldwijd hebben veel autobezitters een speciale band met hun auto. In deze aflevering van Metropolis gaan onze lokale correspondenten in de wereld de weg op met carspinners, waaghalzen en creatieve mechaniciens.

De verkeerssituatie in de grote steden. Zijn de files er net zo lang als hier? En is het makkelijk om aan een rijbewijs te komen? Van snelheidsduivels tot homorijscholen. Metropolis over verkeerschaos.

Of je nu scheurend over het asfalt de vrijheid tegemoet rijdt of op een saaie maandagmorgen handig tussen de forenzenfiles door laveert, de motor is voor iedere berijder een symbool voor vrijheid. Wereldwijd wanen veel van die vrijgevochten motormuizen zich een beetje buiten de samenleving, maar is het motorleven wel zo romantisch? Metropolis klimt achterop bij ruige rijders wereldwijd.

Iedere dag doden mensen elkaar. We weten dat het gebeurt maar door filmpjes zoals die van IS zitten we er opeens met onze neus bovenop. Stef vraagt zich hierdoor af hoe dat eigenlijk voelt om een mens te doden? Van dronken moord tot militair en van beul tot bokser, in deze aflevering gaan we op zoek naar antwoord op de vraag: Hoe is het om te doden?

Hoe wordt de wereld beter? In Nederland maken we een duidelijk onderscheid tussen reguliere gezondheidszorg en alternatieve geneeswijzen, maar in veel landen is die scheidslijn veel dunner. Een rondje beter worden over de hele wereld.

Overal gaan mensen dood, overal worden ze begraven of gecremeerd, en overal ter wereld zijn er mensen die daar geld aan verdienen. Want ook de dood is business.

Hoe gaan we in de wereld om met onze doden? In Kenia wordt de begrafenisstoet opgeluisterd met luidruchtige professionele rouwers, in Puerto Rico kun je zodanig opgebaard worden dat het lijkt of je nog leeft en ook in Nederland blijkt een sombere begrafenis niet meer de enige optie. We rijden mee met de uitvaarttruck.

Metropolis schakelt zijn wereldwijde correspondentennetwerk in om te laten zien hoe iedereen op zijn eigen manier de coronacrisis te lijf gaat.

Nederland heeft het liberaalste drugsklimaat van de wereld. Of niet? De correspondenten gaan op onderzoek uit en ontdekken dat gedoogcultuur niet alleen een Nederlands verschijnsel is.

Roken is ongezond, dat weet inmiddels iedereen wel. Maar toch zijn we wereldwijd dol op onze peuken, shaggies en saffies. Zo wordt het voor de tachtigjarige Patricia uit Kenia paffen tot aan haar dood. En in Pakistan word je pas een man met je eerste trek van een waterpijp.

De Nederlandse coffeeshops waren jarenlang het symbool van onze unieke tolerantie en vrijheid, maar de wereld lijkt ons in te halen. In Uruguay kunnen wietboeren sinds dit jaar volledig legaal telen, roken en verkopen. Maar in andere landen woekert de ‘War on Weed’ soms nog heftig voort. We kijken naar de veranderende wereld van wiet en vragen ons af: wat mag er wel en wat mag er niet?

Dronken worden kan je in alle uithoeken van de wereld, maar alcohol speelt overal een andere rol. Metropolis kijkt te diep in een gevaarlijk glaasje in Kenia en kijkt toe bij beschonken paardenraces in Nicaragua. En hoe gaat het eigenlijk in ons eigen kikkerlandje?

Een feestje, daar houden we in Nederland wel van. Zo is het aantal festivals hier in de afgelopen 30 jaar vervijfvoudigd. Ze worden vooral bezocht door een generatie hippe, zorgeloze Nederlanders die niet anders weet dan dat het de hele zomer feest is. Maar zo’n volle feestagenda is voor veel wereldburgers niet weggelegd. Vaak is het toch wachten op die paar dagen in het jaar dat er wat te vieren valt. En als het zover is, hoe vier je dat dan?

Onze correspondenten zochten in de hele wereld naar drugsverslaafden en de opmerkelijke manieren van afkicken. Van braaktherapie in een Thaise afkicktempel tot vastgebonden worden aan een boom in Burkina Faso.