Een korte film van Christine Pawlata

Marco Redolfi is al negentien jaar verpleger op de Intensive Care in Bergamo. Net zoals iedereen is hij overvallen door de vloedgolf van corona-besmettingen die Bergamo overspoelde. Hij besluit zijn ervaringen bij te houden door ze in te spreken op zijn computer. Met zijn zoon filmt hij thuis, op straat, in het ziekenhuis waar hij werkt. Regisseur Christine Pawlata maakte van hun materiaal een korte documentaire, een impressie van de dagelijkse dilemma's van een verpleger die te midden van de chaos het hoofd boven water probeert te houden.

Door het alom heersende tekort aan middelen is hij niet getest. "Veel mortuariummedewerkers zijn besmet geraakt omdat ze geen tijd hadden voorzichtig te zijn." Hij weet niet of hij besmet is of niet. "We omhelzen elkaar al een maand niet meer", zegt hij over het contact met zijn vrouw en kinderen. Op weg naar zijn werk ziet hij de spandoeken, die de zorgmedewerkers een hart onder de riem steken, helden noemen. "Ik heb me nooit een held gevoeld", zegt Marco. "Wij zijn arbeiders, die goed beschermd moeten worden. Eerlijk gezegd heb ik geen zin om te sterven voor het virus."
Zijn werk confronteert hem er in deze tijd allereerst mee hoe klein we zijn.

Leven in Bergamo van Christine Pawlata maakt deel uit van 2Doc Kort, een serie korte actuele documentaires van HUMAN en Deep Focus Webdocs voor NPO 2, NPO 2 Extra en NPO Start.

Kijk ook de 2Doc Kort: Quarantaine Barcelona van danser en choreograaf Jordi Corès Molina met zijn partner Victor Bel. Binnen de muren van hun huis in Barcelona geven ze duiding aan de quarantaine waar ze in verkeren, in de vorm van dans.

Meer berichten over corona