Anne kwam in actie toen ze voor haar oudste dochter Elisabeth, die begeleiding nodig heeft in haar dagelijks leven, een zinvolle dagbesteding zocht. Die bleek er niet te zijn. Samen met andere ouders uit het dorp besloot ze om dit dan maar zelf op te zetten.
En toen bekend werd dat de ouderenzorg uit Kloosterburen zou verdwijnen, kwam Anne met nog een plan. Door de jongeren met een beperking te laten intrekken bij de ouderen in het verzorgingshuis kan de zorg toch weer betaalbaar worden voor iedereen. Een geruststellende gedachte voor de hoogbejaarde heren Zuidema en Ronda. Het betekent dat ze in hun geliefde dorp kunnen blijven wonen.
Voor deze en andere initiatieven, zoals een dorpsmoestuin, richtte Anne een coöperatie op. De teller staat nu op meer dan 200 leden, die de regie overnemen van alles wat met leefbaarheid in het dunbevolkte gebied te maken heeft. Kloosterburen bruist weer en krijgt zelfs bezoek van een nieuwsgierige delegatie zorgprofessionals uit Japan. Het geheim? “Gewoon dóen”, zegt Anne nuchter. “Dan komt alles vanzelf in beweging.”