We moeten het eens hebben over Dietmar Hopp. Als we de beeldvorming rondom deze man gaan ontleden, dan is er maar één conclusie mogelijk: framing. Dietmar Hopp is slachtoffer van framing van de ergste soort.

Maar pardon. Dietmar, Dietmar.... Dietmar wie? Met hun hoofden boven een bord penne met pittige saus weten mijn huisgenoten niet meteen over wie ik het nu weer heb, al gaat bij één van mijn voetbalgekke zoons een lampje branden. Met zijn softwarebedrijf SAP werd de inmiddels tachtigjarige Duitser miljardair. Zijn geld heeft hij deels geïnvesteerd in zijn oude dorpsclub 1899 Hoffenheim. Die liet hij in korte tijd van amateurclub uitgroeien tot grote profclub die hoog in de Duitse voetbalcompetitie staat. 

Human-hoofdredacteur Marc Josten vraagt zich af hoe we met mensheid, macht en media uit deze wereldwijde crisis komen. Daarom houdt hij op human.nl een persoonlijk ‘medialogisch’ verslag bij tijdens de corona-crisis.

Dietmar Hopp (links) klapt samen met Bayern Münchenicoon en -bobo Karl-Heinz Rummenige zijn handen blauw

Rukwind in Texas

Zo'n geldinjectie wekt boosheid en jaloezie op. De afgelopen maanden hebben supporters hem openlijk beschimpt en vernederd en hem uitgeroepen tot het symbool van het foute geld dat het voetbal ruïneert. Vanwege het ontstane oproer moesten grote wedstrijden (tijdelijk) worden gestaakt. Weldoener George Soros kreeg minder voor de kiezen.

Maar kijk hem nu eens. De vanaf de voetbaltribune altijd wat schichtig kijkende suikeroom staat sinds de uitbraak van het corona-virus met glamoureuze overwinnaarsblik in Duitse bladen en kranten, en wie weet binnenkort ook in Nederland en de rest van de wereld. 

Dietmar Hopp wordt vandaag opnieuw geframed. Nu als held. Na de heiligverklaring van zorgpersoneel, onderwijzers, brandweerlieden en Mark Rutte in hoogst eigen persoon, schreef ik afgelopen maandag al hoe publieke opinie en publieke waardering in crisissituaties kunnen draaien als een rukwind in Texas. Maak daar bij Dietmar Hopp gerust maar een categorie-5-orkaan van.

Dortmund-fans maken van hun hart geen moordkuil wat betreft Dietmar Hopp

Geen misverstand

De softwaremiljardair is behalve voetbalsponsor ook de belangrijke investeerder achter CureVac AG. Dit bedrijf uit Tübingen beweert in de herfst het antivirus tegen corona klaar te hebben (mits de Duitse overheid goed meewerkt). Maar met alleen die claim had Hopps reputatie niet de facelift van het jaar gekregen. Het is zijn moed om Donald Trump te weerstaan, de Amerikaanse president die het even egoïstische als misdadige plan heeft opgevat om het vaccin van CureVac naar de VS te halen en het exclusief aan Amerikanen ter beschikking te stellen.

In de Süddeutsche Zeitung laat de tachtigjarige Hopp daar geen misverstand over bestaan. "Trump heeft inderdaad met CureVac gesproken en het bedrijf heeft mij onmiddellijk om mijn standpunt gevraagd en heb meegedeeld dat zijn voorstel onbespreekbaar is. Het is voor mij ondenkbaar dat een Duitse firma het antivirus exclusief voor de Verenigde Staten zou produceren."

Een van de gebouwen op het CureVac-terrein in Tübingen, in deelstaat Baden-Württemberg.

Als gewoon mens

Verder stelt Hopp dat het vaccin van CureVac straks verkrijgbaar moet zijn voor alle lagen van de bevolking. Met zo'n houding krijg je dus ook voetbalhooligans aan je kant, en verdomde snel ook. Hoe de nieuwbakken volksheld Hopp terugkijkt op de scheldkanonnades van nog maar zo kort geleden? Ach, hij zal er niet te moeilijk over doen. Hij wil alleen niet gestraft worden om het enkele feit dat hij oud en rijk is. "Ik wil behandeld worden als gewoon mens," zegt hij. Misschien is het wel te overwegen de eerst volgende orkaan 'Dieter' te noemen. Als CureVac tenminste zijn hoopvolle belofte waarmaakt.

Tussen alle Skypegesprekken, WhatsApp-conversaties, Google Hangouts worden mijn gedachten opnieuw richting Duitsland gestuurd. Teletekst citeert begin van de avond Bondskanselier Merkel: "Dit is de grootste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog."

Woorden van die strekking heb ik nog geen Duitser ooit horen zeggen.
Lang kan mijn brein niet doormalen over deze verontrustende conclusie. Ik hoor een afwasmachine piepen.

Marc Josten, hoofdredacteur van Human, was net begonnen met het vervolg op zijn boek 'Weerwoord' (2017), een journalistiek onderzoek naar de werking van publieke opinie. Titel en motto waren al klaar: 'Medialogica. Over macht, media en manipulatie'. Als beelden het van feiten winnen. In politiek, media en bedrijfsleven. Thuis en op de werkvloer.

Maar toen brak het Corona-virus uit. Het degradeerde de onderzoeksvraag van een belangrijke hoofdzaak tot een belangrijke zaak. De nieuwe belangrijke hoofdzaak is opeens: hoe komen we met mensheid, macht en media uit deze wereldwijde crisis? Omdat er nog geen horizon in zicht is, veranderde het boek tot nader order in dit corona-dagboek: Waarheid, leugen en gezond verstand in crisistijd.

Meer berichten over corona