Ik ben blij met het eindresultaat van de aflevering. Ik vind het er echt heel goed uitzien en de aflevering is mooi gemaakt.
Ik heb aan niemand verteld dat ik in deze documentaire zit, behalve aan mijn vriend. Die vond het eerst geen leuk idee. Hij dacht dat het een risico zou zijn voor mij. Maar ik heb er geen spijt van gehad dat ik dit heb gedaan! Ik vond het namelijk belangrijk om mijn verhaal te vertellen omdat ik jongeren wil laten weten dat er meer zijn die zo denken. Je bent niet alleen.
Zelf dacht ik op m'n veertiende of vijftiende dat ik de enige op aarde was die uit een islamitisch gezin kwam maar me niet identificeerde met het islamitisch geloof. Totdat ik pas op m'n 19e erachter kwam dat er zelfs een forum bestond met honderden leden daarop die hetzelfde dachten. Dat was een hele openbaring voor me.
Gelukkig was mijn vriend, nadat ie de film heeft gezien, wel overtuigd dat ik de juiste beslissing had gemaakt.
Ik vond het eerst wel spannend om mee te werken. Ik was bang dat ik herkent zou worden, maar toen ik het eindresultaat zag, dacht ik: dit kan gewoon iedereen zijn.
Ook wist ik in het begin niet helemaal wat ik zou vertellen, maar de vragen waren gelukkig heel duidelijk. De samenwerking vond ik ook echt heel leuk. Ik voelde me prettig bij alles, ook bij de opnames en de communicatie.