Een olympische overwinning wordt wereldwijd gezien als de meest prestigieuze overwinning in een sport. Maar wat nu als je als topsporter niét wint? Of nét niet? Hoe ga je als olympiër om met tegenslag? En hoe houd je jezelf staande onder druk? 

Aan het eind van de Olympische Winterspelen spreekt Coen Verbraak in De Publieke Tribune met (oud-)topsporters over het leven voor, tijdens en na de Spelen. Welke lessen kunnen we leren van topsporters? Welke lessen pas je als topsporter zelf toe in het 'gewone leven'? En hoe zorgen we ervoor dat de olympische kampioenen van de toekomst niet ten onder gaan aan hun eigen succes?

Judoka Juul Franssen (1990) zag vorig jaar haar olympische missie in duigen vallen: tijdens de Spelen in Tokyo greep ze vorig jaar op het nippertje naast brons. Een half jaar daarvoor stortte haar wereld in. Haar vader kreeg een zware hersenbloeding. De slagerij die al drie generaties in de familie was, moest worden opgegeven. De focus van Franssen lag drie maanden helemaal bij haar familie. Franssen: "Het afgelopen half jaar heeft me laten inzien dat sport niet het belangrijkste is, maar ik wilde die olympische medaille zo graag."

Oud-schaatser Jan Smeekens (1987) weet hoe het voelt om goud te verliezen. Tijdens de Winterspelen van 2014 in Sotsji waande hij zich een minuut lang olympisch kampioen op de 500 meter sprint, tot dat na een correctie niet hij maar Michel Mulder de snelste bleek te zijn. Het verschil tussen goud en zilver? Twaalf duizendsten van een seconde: 0,012. De meest pijnlijke fractie van een seconde in de geschiedenis van de schaatssport.

Oud-schaatser Stefan Groothuis (1981) won op diezelfde Olympische Winterspelen van 2014 verrassend goud op de 1000 meter. Maar daarvoor ging hij wel eerst door een ware hel. In 2011 viel hij van het ene op het andere moment om. Een jaar later trad hij als eerste Nederlandse topsporter openlijk naar buiten over zijn depressie. Hij maakt zich de laatste jaren steeds meer zorgen om de professionele begeleiding van topsporters met mentale problemen: "Die is volkomen waardeloos."

Een onderzoek naar de omvang van de misstanden in de topsport doet niets voor toekomstige slachtoffers, schrijft Linda Duits. Het is het systeem dat verrot is.

Al jaren neemt de druk toe om op te treden tegen misstanden in de sport, ziet ook sportfilosoof Sandra Meeuwsen. "Topsport is een bubbel met eigen mores."