Een paar handen gaan resoluut de lucht in, andere blijven halverwege hangen. Toch wel verrassend, als je deze jonge mensen later in het gesprek bevlogen hoort vertellen over de dingen waar ze zich voor inzetten of zorgen over maken.
Vaak zijn ze al actief, bij politieke jongerenorganisaties of in de gemeenteraad. De Tweede Kamer lijkt dan toch de volgende stap. Dé plek om je idealen te verwezenlijken. En toch twijfelen ze of ze de Kamer in willen. Hoe kan het dat de Kamer aan aantrekkingskracht lijkt te verliezen?