Volgens de wet zijn jongeren pas vanaf 21 jaar financieel onafhankelijk van hun ouders. Dat betekent dat ouders verantwoordelijk zijn voor de verzorging en opvoeding van hun kinderen. Ouders moeten dan ook betalen voor de kosten van levensonderhoud en studie tot hun kinderen 21 jaar worden. Alleen, jeugdzorg laat deze zelfde jongeren vanaf hun achttiende al los en biedt vanaf dat moment geen zorg en ondersteuning meer aan deze groep. En dat zorgt zo nu en dan voor schrijnende situaties, bijvoorbeeld voor ouders.
Dat weet ook Tineke Voogd. Haar zoon werd op zijn veertiende uit huis geplaatst wegens gedragsproblemen. Na een aantal jaren begeleid wonen, werd hij kort na zijn achttiende verjaardag uit de zogenaamde kamertraining gezet (intensieve training in zelfstandigheid binnen de jeugdzorg), waarna hij op straat belandde. "Dat was verschrikkelijk, omdat je ook voor je gevoel geen steun krijgt. En je kan geen kant op, want hij is officieel volwassen."
Hulpverlener Linda Zengerink herkent dit probleem: "We laten jongeren eigenlijk vanaf achttien jaar, over het algemeen, los. Maar dat gaat wel over een periode van drie jaar, terwijl de hersenen van die jongeren nog volop in ontwikkeling zijn."
Tekst gaat door onder de video