Psychiater Alan Ralston heeft meer dan twintig jaar ervaring op de crisisdienst, en vat de dwangopname niet lichtzinnig op. "We doen wat we kunnen om iemand in de thuissituatie op te vangen, maar dat lukt niet altijd. Het is een weging die je maakt. Je moet je werk goed doen: je moet kijken en luisteren. Bij anderen ligt de kennis: moeders, naasten, personen zelf, en politieagenten die de wijk kennen."
Dat er in Nederland jaarlijks zo'n grote groep van meer dan 30.000 mensen gedwongen opgenomen wordt, heeft volgens Ralston onder andere te maken met het grote aantal bedden dat in ons land beschikbaar is. "Traditioneel hebben wij in Nederland vrij veel bedden, en aanbod schept vraag." Als er meer dwang mogelijk is, wordt er meer dwang ingezet, en worden alternatieven minder snel verkend.