Zelfs een dominee twijfelt weleens

Nederland is geen gelovig land meer, concludeerde het Sociaal en Cultureel Planbureau vorig jaar, toen ons land voor het eerst meer niet-gelovigen dan gelovigen telde. Tegelijkertijd daalde het percentage Nederlanders dat minstens een keer per maand naar een kerk, moskee, synagoge of ander gebedshuis ging van 17 procent in 2012 naar 12 procent in 2022.

Hoe is het om in een land waar steeds minder mensen zich religieus noemen, toch al vanaf jonge leeftijd je leven te wijden aan de verkondiging van Gods woord? In De Publieke Tribune spreekt Coen Verbraak met drie jonge voorgangers binnen het katholicisme, protestantisme en de islam.

Hoe zorgen deze jonge priester, dominee en imam ervoor dat hun woord toch gehoord wordt? Hoe proberen zij houvast te bieden aan juist hun eigen jongere generaties? En in hoeverre is er ruimte voor twijfel in hun kijk op het leven?

Voor de 30-jarige dominee Tirtsa Liefting is twijfel een belangrijk aspect in haar leven en werk. Ze groeide zelf op een gereformeerd christelijke omgeving. "Ik denk dat mensen van buitenaf dat wel als streng zouden zien. Twee keer per zondag naar de kerk, als meisje een hoed op en een rok aan."

Dat was dan ook meteen een omgeving waarbij het niet voor de hand lag dat een meisje dominee zou worden. "Ik dacht vroeger niet dat dat niet mocht of kon, maar ik zag het voor lange tijd ook nooit als een optie, omdat ik gewoon geen voorbeelden had."

Sinds 2019 is ze voorganger in de Nieuwe Kerk in Groningen, waarbinnen ze zich vooral richt op kinderen, jongeren en jonge gezinnen. "Ik vind weinig dingen mooier dan met mensen praten over de grote vragen van het leven. Wat maakt het leven nou zinvol? En waar geloof je in? Ik hoop altijd dat mensen daar plekken voor vinden om over na te kunnen denken, maar ik geloof niet dat dat allemaal via die vaste oude structuren van de kerk hoeft. Om met mensen over dat soort vragen door te praten, of om er voor mensen op de grote momenten in hun leven te kunnen zijn, dat vind ik ontzettend mooi om te doen."

Op de vraag of er een hiernamaals is twijfelt ze even: "Dat ligt natuurlijk ook aan het beeld dat je van het hiernamaals hebt. Ik geloof wel dat het niet ophoudt na dit leven, maar hoe dat eruit ziet en hoe ik me dat voor moet stellen, daar heb ik ook heel weinig beeld bij."

En of er ooit enig moment van twijfel geweest over of het allemaal wel waar is waar ze zich voor inzet? "Ik heb wel een soort basisvertrouwen, dat ik me geen andere realiteit kan voorstellen dan waarin God de basis is. Maar als ik op hele specifieke dingen in ga dan twijfel ik aan alles. Dan kan ik me elk moment wel afvragen: is het allemaal wel waar? Twijfel is daar ook een onderdeel van. Dat is ook gezond. De twijfels spreek ik vanaf de kansel ook uit als dominee, want als ik alles zou weten zou ik ook geen prettige voorganger zijn."