Niet voor alle jongeren die ontwrichtende gebeurtenissen in hun leven hebben meegemaakt is de ggz de juiste plek om te herstellen. Voor deze groep kan het helpen om in contact te komen andere jongeren die (deels) hetzelfde hebben meegemaakt. "Een uurtje per week bij de psycholoog helpt niet als je hele leven overhoop ligt."
Nieuw jaar, nieuwe kansen. Toch? Maar wat als je alle hoop op die mooie toekomst al een tijdje helemaal kwijt bent? In de eerste aflevering van De Publieke Tribune in het nieuwe jaar sprak gastpresentator Nadia Moussaid over psychische kwetsbaarheid onder jongeren, mét jongeren. Hoe kan ervaringskennis in de hulpverlening aan deze jongeren hét verschil kan maken?
Tekst gaat door onder de banner
Uit onderzoek bleek de afgelopen jaren al dat relatief veel jongeren kampen met depressieve klachten, gevoelens van eenzaamheid of suïcidale gedachten. Toch is daarvoor aankloppen bij de ggz voor lang niet iedereen een optie. Want wat als je leven zo is ontwricht dat je gebrek aan vertrouwen in alles en iedereen die weg naar herstel in de weg zit?
Voor deze psychisch kwetsbare jongeren kan contact met ervaringsdeskundigen hét verschil maken. Ze hebben vaak creatieve oplossingen, kunnen vanuit hun eigen ervaringen cliënten aanmoedigen tijdens hun herstel en het taboe op psychische problemen helpen doorbreken. Toch zien onderzoekers dat het tot op heden nog maar vrij beperkt benut en erkend wordt.
"Op het moment dat je leven overhoop ligt heb je iets anders nodig"
Zonde, vindt ook Esther (30). Ze werd op haar achttiende uit huis gezet en belandde daardoor jarenlang op straat. In de jaren die volgden zag ze meerdere psychologen. Toch werkte dat in haar situatie niet. Esther: "Psychologen en psychiaters kunnen heel fijn zijn bij het verwerken van bepaalde zaken. Maar op het moment dat je ergens middenin zit, gaat dat uurtje per week bij de psycholoog je niet helpen als je leven eigenlijk volledig overhoop ligt. Op zo'n moment heb je iets anders nodig."
Na tien jaar worstelen met het leven lukte het Esther toch om de draad weer op te pakken. Inmiddels wordt ze opgeleid tot sociaal werker en loopt ze stage bij een stichting waar ze vanuit haar eigen ervaringen andere jongeren mag begeleiden in hun weg naar herstel.
Zoals Jess (22), die net als Esther ook geen makkelijke jeugd had. Hij stopte op zijn achttiende met school, sliep een tijd lang alleen maar op straat en raakte op het slechte pad. Professionele hulpverlening werkte niet voor hem. "Niemand begreep me daar." Hij zag het leven al op jonge leeftijd niet meer zitten.
Inmiddels heeft Jess door de hulp van Esther de weg omhoog teruggevonden en durft hij weer aan zijn eigen toekomst te werken. Jess: "Als ik zo oud ben als Esther hoop ik dat ik net zo sterk ben om ook andere jongeren te helpen."
Esther belandde na een zware jeugd op straat en zocht hulp bij psychologen en psychiaters, tevergeefs. Nu helpt ze kwetsbare jongeren die dak- of thuisloos dreigen te raken door haar eigen ervaringen in te zetten.