Het kan je gemakkelijk overkomen, maar kom er maar eens uit: schulden. Het beeld van de klassieke schuldenaar is dat die meer uitgeeft dan die zich veroorloven. Maar de afgelopen vijf jaar is duidelijk geworden dat schuldenaar diverser is.
Ook de financieel zelfredzame burger komt in de geldproblemen. De samenleving wordt steeds complexer en de burger daarmee steeds kwetsbaarder. Een op de vijf huishoudens heeft dusdanige betalingsachterstanden dat er sprake is van betalingsproblemen. Dat komt in Nederland neer op bijna anderhalf miljoen huishoudens.
Burgers maken fouten in de financiële administratie omdat het steeds ingewikkelder wordt om het overzicht te houden over alle gegevens. Onverwachte en ingrijpende leefomstandigheden (denk aan meer scheidingen, individualisering van de samenleving) maken vaak dat de aandacht voor financiën afneemt. En men heeft simpelweg niet altijd door dat er financiële problemen zijn die zonder professionele hulp moeilijk op te lossen zijn.
En wat als je in de schulden terecht komt? Dan moet je je een weg banen door een bureaucratische jungle. Naast de 'schuldstress' krijg je te maken met strikte voorwaarden om in aanmerking te komen voor schuldhulpverlening. Er worden meerdere hulpverleners ingezet en dat maakt het onoverzichtelijk. Dat heeft weer tot gevolg dat de schuld niet altijd wordt opgelost. De schuldenaar voelt zich vaak niet gehoord en wanneer hij wel hulp ontvangt is dat niet altijd de juiste. Zo geeft een schuldenaar de regie van zijn financiën uit handen (onder bewind) maar dat leidt juist tot minder zelfredzaamheid, geen duurzame oplossing dus.
Hoe maken we de kwetsbare burger weer financieel weerbaar met behoud van eigen autonomie en waardigheid? Waar begint onze eigen verantwoordelijkheid? En tot waar reikt die van de overheid?