“Laat ik beginnen met te zeggen dat ik ontzettend blij en vereerd was, en nog steeds ben, dat ik aan de volwassene De Vloer Op mee mocht doen! Na de opnames van de junioren waren altijd de opnames van de senioren. Ik bleef weleens en zat dan met ontzag te kijken naar de ervaren acteurs. En nu, nu mocht ik zelf met hen meedoen! Het voelde een beetje als een speler van de Jupiler League die mee mag doen met Real Madrid in de Champions League.”
Wat is het verschil tussen het spelen bij De Vloer Op Junior en De Vloer Op?
“De sfeer was totaal anders bij de Senioren in vergelijking met de Junioren. Bij Junior is iedereen voor de opnames aan het stuiteren van de spanning, terwijl dit bij de senior-versie niet het geval was; daar heerst een andere, serieuzere sfeer. Ik merkte dat dit zorgt voor een andere energie en concentratie, die je ook weer meeneemt in de scènes. Bij de volwassene komen er (misschien wel hierdoor) serieuzere en rustigere improvisaties uit dan bij de junioren.”
Wanneer werd je door je tegenspeler verrast?
“Ik werd vooral verrast in de scène met de cocaïne met Sanne den Hartogh. Ik werd verrast door Pierre Bokma die opeens mee ging doen met de scène. Ik weet niet meer hoe het gebeurde maar opeens stond daar de ‘baas’ van Sanne en dit verwacht je totaal niet als je bezig bent met spelen.”
Waar haal je je inspiratie vandaan als je improviseert?
“Als ik improviseer haal ik mijn improvisatie vooral uit mijn eigen concentratie en, het klinkt cliché, ook uit de tegenspeler. Als ik weet dat ik aan een improvisatie mee mag doen, krijg ik een concentratie waardoor ik veel sneller op ideeën kom en alerter reageer op de ander. De tegenspeler komt altijd wel met iets waar je niet aan gedacht hebt en dit zorgt er vervolgens voor dat je daar op je eigen manier op kan reageren. Dit zorgt dus ook voor inspiratie.”
Als je zou moeten kiezen, een avondje improviseren of een avondje spelen met script, wat kies je dan? En waarom?
“Ik vind dit een lastig dilemma. Aan de ene kant is het met een script fijn dat je weet wat je gaat doen maar daardoor moet je wel dingen voorbereiden, je tekst namelijk. Aan de andere kant kán je juist niks voorbereiden bij het improviseren. Hierdoor heb je rust, je hoeft immers geen tekst te leren en alles moet in het moment gebeuren maar je voelt jezelf hierdoor ook niet echt rustig, je moet tenslotte nog aan de bak.
Als ik écht zou moeten kiezen tussen improviseren of script zou ik toch voor improviseren gaan. Omdat je hierbij veel meer reageert op de ander waardoor het interessanter is om naar de kijken.”