Munro’s jongste dochter, Andrea Robin Skinner, kwam kort na het overlijden van haar moeder uit met een essay. Hierin schreef ze dat ze slachtoffer was van seksueel misbruik door haar stiefvader Gerald Fremlin. Als kind en tiener werd Skinner jarenlang door hem misbruikt. Dit heeft haar veel pijn bezorgd in haar latere leven, zoals migraines en bulimia, en ze vervreemdde van haar familie.
Op 13 mei 2024 overleed Canadese schrijfster Alice Munro. Na haar overlijden onthulde haar dochter dat zij slachtoffer was van seksueel misbruik door haar stiefvader. Munro zou hier van hebben geweten. Wat doet deze onthulling met het nalatenschap van Munro? Lara Billie Rense gaat in ‘Wat blijft’ in gesprek met schrijfster en journalist Marja Pruis over Alice Munro en haar dochter Andrea Robin Skinner.
Skinner had al snel aan haar familie verteld dat ze seksueel was misbruikt, maar durfde het niet te vertellen aan haar moeder. Begin jaren ‘90 had Skinner eindelijk de moed verzameld om haar moeder te vertellen over het seksueel misbruik. Munro voelde zich bedrogen en bestempelde de bekentenis als een vernedering naar haar toe.
Na een relatiebreuk van een paar maanden ging Munro terug naar Fremlin. Munro zei tegen haar dochter dat ze van deze man hield en dat ze voor zichzelf ging kiezen. Volgens haar zou het antifeministisch zijn om bij haar partner weg te gaan en de relatie op te geven alleen voor haar dochter.
Skinner schrijft in haar essay dat kinderen vaak tot zwijgen worden gebracht. Jarenlang werd het geheim niet onthuld naar de buitenwereld, ook al wilde ze dat wel. In 2004 vertelde Munro in een interview hoe liefdevol haar man was en dat ze goed contact had met alle drie dochters. Skinner trok de leugens vanuit haar familie niet meer en heeft Fremlin toen aangeklaagd. Ondanks Fremlin veroordeeld werd, is er toen niks aan de buitenwereld bekend gemaakt over het misbruik.
Marja Pruis is groot fan van Alice Munro’s werk. “Zij was voor mij wel een schrijfster die ook een leven had met man en kinderen, in die zin spiegelde ik mij ook een beetje aan haar,” vertelt Pruis. Zo schreef Pruis een aantal stukken over Alice Munro en hoe Munro een voorbeeld is van hoe je een schrijver én een moeder kunt zijn.
Pruis was in eerste instantie geschokt toen ze het essay had gelezen. “Het was dus een soort façade die ze ophield,” zegt Pruis. Ze heeft zich door de jaren heen verdiept in het leven en werk van Munro en haar leven zag er altijd heel zoet en onschuldig uit.
Veel voormalige fans wilden niks meer te maken hebben met Alice Munro en haar werk. Pruis kijkt er anders naar: “Het is voor mij meer multidimensionaal.” Ze vertelt dat het werk voor haar juist meer werkelijk en levendig is geworden. Vroeger waardeerde Pruis namelijk de verbeeldingskracht van Munro heel erg, maar nu blijkt het dus gebaseerd te zijn op Alice Munro’s werkelijkheid.
Wat blijft-lijn
In de Wat blijft lijn vragen we onze luisteraars wie op hen een onuitwisbare indruk heeft gemaakt. Een vrijwilliger die zich onuitputtelijk voor de buurt inzette? Een buurvrouw die een bijzonder leven leidde? Een collega die een inspiratiebron was? We helpen je om je in ongeveer twee minuten een mooi verhaal over deze persoon te vertellen, dat we uitzenden in onze radio uitzending. Laat ons weten welk leven op jou een onuitwisbare indruk maakte via watblijft@human.nl