"Je moet het als een emmer zien," zegt Randell. "Elke keer als jij wil huilen, maar je huilt naar binnen, dan komt er water in die emmer. Dat zijn je tranen. Op een gegeven moment is die emmer vol. Dan komt het naar buiten op de verkeerde momenten, op de verkeerde plekken, verkeerde persoon."
Aan het einde van de serie lijkt Gianny in goede handen te zijn. Hij woont op een woongroep en wordt begeleid door Stichting JDK. In de afleveringen daarvoor was het hommeles. Hij kwam vaak te laat, deed zijn schoolwerk niet, kwam in aanraking met de politie en kwam vast te zitten. Muziek maken is voor Gianny een uitlaatklep. En die Gianny van ruim een jaar geleden, daar herkent hij zichzelf niet meer in.