De wijkagent wordt geroemd als het unieke Nederlandse wapen tegen sociale onveiligheid en criminaliteit in de wijk. Maar onlangs oordeelde de Inspectie Veiligheid en Justitie dat de politie te weinig weet wat er speelt in de wijken om problemen op tijd te signaleren en in te grijpen voor het echt onveilig wordt. Waar krijgen wijkagenten op straat mee te maken en waar maken zij zich zorgen om? Staat overbelasting hen in de weg bij het veilig houden van de wijk? Hoe gaan zij om met het dilemma tussen vertrouwen winnen en toevertrouwde informatie gebruiken voor politiewerk? En kunnen zij het nog waarmaken om de ogen en oren van de samenleving te zijn?