Toekomst-denken, noemt ze haar manier van werken. Een soort scenario-denken of vooruit-denken. "En dan niet op een sciencefiction-manier, maar tien, twintig, dertig jaar vooruit. Ik kijk naar grote gebeurtenissen waarvan ik denk dat ze belangrijk zijn voor de wereld, omdat we ze steeds meer gaan zien." Terugkerend thema daarin zijn klimaatverandering, klimaatrampen en een toename van conflict dat daaraan gekoppeld is. Haar interesse in die onderwerpen brengt haar ook bij de Inuït op Groenland.
"Op Groenland gaat de klimaatverandering sneller dan op andere plekken in de wereld. De zon reflecteert op heel veel wit ijs, waardoor de temperatuur er harder stijgt. En mensen hebben meer last van de opwarming, omdat ze directer afhankelijk zijn van de natuur." Van Voorst strijkt neer in een dorp waar de bevolking leeft van de jacht of van de visvangst. "Het probleem is dat er zoveel ijs afgebroken is, dat de zee vol met brokken ligt. Ze kunnen er met hun kleine motorbootjes niet doorheen, niemand komt van het land af. Daarnaast is het zeewater zo warm geworden, dat er bijna geen dieren meer komen."
Het leidt tot honger en grote frustratie onder de dorpelingen. "Vaders die zich mislukkelingen voelen en zo ook gezien worden door hun vrouwen, omdat de kinderen niets te eten hebben. Het laat zien dat als klimaatverandering zichtbaar wordt, anders dan wat meer regen of warmere zomers, dat er enorme ruzies ontstaan. Op Groenland zie je een toename in huiselijk geweld, in alcoholisme. Je ziet dan ineens hoe persoonlijk zo'n groot probleem kan worden."
Het zijn die – vaak onvoorziene – effecten die Van Voorst in kaart probeert te brengen, om zo een toekomst te schetsen die ons mogelijk allemaal te wachten staat.
Zo'n toekomst schetst ze ook in haar boek Ooit aten we dieren, waarin ze fictie en non-fictie vermengt. Zoals we afscheid hebben genomen van heksenverbranding, slavernij en homodiscriminatie, zo doen we dat ook met vlees eten, in de nabije toekomst. "Het is ook een manier om mensen aan het denken te zetten. Ik denk dat mensen zich vaak een beetje hopeloos voelen bij de grootheid van de problemen die op ons af komen. Een toekomstscenario kan dan perspectief bieden, om bijvoorbeeld minder vlees te gaan eten, of beter te letten op waar het vandaan komt."
De muziekkeuze van Roanne van Voorst en andere gasten uit de podcast: