"Laatst had ik het met een vriendin over euthanasie. Onder welke omstandigheden kies je daarvoor? Zij vertelde dat haar moeder in haar wilsverklaring had opgenomen dat ze wilde dat er een eind aan haar leven werd gemaakt als ze afhankelijk zou worden van anderen. Maar we zijn natuurlijk allemaal afhankelijk van anderen. Altijd en vanaf het moment dat je geboren wordt. Dat is ook zoiets, dat mensen zeggen dat je alleen geboren wordt en ook alleen weer sterft. Dat is niet zo.
Je wordt geboren omdat twee mensen de liefde hebben bedreven. Je wordt geboren nadat je negen maanden in de buik van een ander wezen hebt gezet. Je wordt geboren met de navelstreng nog aan je moeder verbonden. Als er niet diezelfde dag allerlei mensen zorgen dat je eten en drinken krijgt, ben je binnen een paar dagen dood. Vanaf het moment dat je geboren wordt, ben je afhankelijk van andere mensen. En je blijft dat, je leven lang. Misschien als je heel erg je best doet, kun je tussen je 30ste en 40ste een poosje behoorlijk autarkisch zijn, als je je helemaal terugtrekt, maar de meeste mensen doen dat niet. En alleen doodgaan: dat overkomt de meeste mensen niet. Die sterven in het bijzijn van familie, van mensen van wie ze gehouden hebben, van ziekenhuispersoneel. We leven levenslang in netwerken van afhankelijkheid."