Rode draad in het werk van Luhrs is dat ze zich niet wil laten identificeren als man of vrouw. "Ik voel mijn gender niet. Ik weet hoe het is om als meisje in de wereld te staan, om als vrouw ervaren te worden, maar daar heb ik vooral last van. Het voel niet als iets intrinsieks, als iets dat van mijzelf is. Het voelt als iets dat me van buitenaf wordt aangedaan.
"Ik heb bijvoorbeeld geen vrouwelijke seksualiteit, want vrouwen zijn voorzichtiger, die doen niet wat ik doe. Ik snap heel goed dat anderen daar wel een sterk gevoel bij kunnen hebben, maar voor mij is dat niet zo. Toen ik queerness ontdekte, toen ik leerde dat niet iedereen in een hokje hoeft te passen, heeft me dat veel rust gegeven.
"Ik denk echt dat we een leuker leven hebben als we die binaire opposities als man en vrouw loslaten. Als we toegang krijgen tot onze eigen seksualiteit en 'ja' of 'nee' mogen zeggen tegen wat we begeren. Ik geloof dat we in een betere wereld leven als we onze seksualiteit niet tot taboe zouden vermaken."