Of zijn wij liever dood?

Twee berichten van de vorige week bleven mij bij, omdat zij elk een houding in het leven vertegenwoordigen. De ene houding is: ik laat mij niet bang maken. De andere houding: je kunt wel het onderste uit de kan willen, maar staande op je recht het graf in, daar heeft niemand wat aan.

Voor beide inzichten is wat te zeggen. Moed kan tot zelfdestructie leiden. Maar angst ook.

Eerste bericht (Elsevier):
Frans museum schrapt bijeenkomst cartoonisten

“Oorlogsmuseum Mémorial in de Franse stad Caen heeft uit veiligheidsoverwegingen besloten een conferentie voor karikaturisten voorlopig te schrappen. De website van het museum in Normandië was sinds de aanslagen in Kopenhagen meerdere keren het doelwit van hackers, liet directeur Stéphane Grimaldi weten. Volgens Grimaldi wil het museum niet dat de aanwezigen enig risico lopen. Meerdere Franse en buitenlandse genodigden hadden het museum laten weten zich zorgen te maken.”

Tweede bericht (NOS), dat hier dwars tegenin gaat:
Deen publiceert boek over seksleven van Mohammed

"Als ik niet de boeken kan schrijven die ik wil schrijven, kan ik mezelf niet in de ogen kijken", zegt de Deense schrijver Kåre Bluitgen. Vandaag verschijnt zijn satirische boek 'Den bedste bog' ('Het beste boek'), waarin onder meer het seksleven van de profeet Mohammed aan bod komt.”

Hier is ook een interessante radioreportage uit Denemarken te horen, dat eveneens een interview met Kåre Bluitgen bevat. Conclusie:

“De uitgave van het nieuwe boek van Bluitgen is daarom een gewaagde stap, zegt de Deense satire-onderzoeker Dennis Meyhoff Brink. "Veel schrijvers en kunstenaars zijn bang om de islam op de hak te nemen. Laatst besloot een Deens tv-station op het allerlaatste moment een satirische serie over een stel klungelige jihadisten niet uit te zenden."

Blijft de vraag: zijn wij moedig, of zijn wij liever dood? Hier op YouTube een debat, waarin Bluitgen ook aan het woord komt – voor wie Deens kan verstaan: